ضمان نقل ذمه به ذمه در قانون
ضمان نقل ذمه چیست؟ برای بررسی ضمان نقل ذمه به ذمه باید ابتدا به ماده ۶۸۴ قانون مدنی که در رابطه با عقد ضمان است بپردازیم:« عقد ضمان عبارت است از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.» البته باید بیان کرد که این تعریف کامل و جامعی از عقد ضمان نیست به این دلیل که بر عهده گرفتن دین از جانب ضامن فقط یکی از آثار عقد ضمان است و تعریف آن به حساب نمی آید. در نتیجه وکیل حقوقی در اصفهان عقد ضمانت را به این صورت تعریف می کند که ضمان عقدی است که بر اثر آن کسی در مقابل طلبکار و با کسب رضایت او دین و یا بدهی دیگری را بر عهده و ذمه ی خود می گیرد و در واقع دین را به ذمه ی خود انتقال می دهد.
دریافت نوبت مشاوره حضوری و غیرحضوری
فهرست موضوعات ( برای مطالعه هر عنوان روی آن کلیک کنید)
ضمان به چه معناست؟
بر اساس این تعریفی که از ضمان شد می توان ویژگی های زیر را استنباط کرد:
- ضمان در دسته ی عقود رضایی قرار دارد به این معنا که صرف توافق شخص ضامن و مضمون له یعنی همان طلبکار عقد محقق می شود و نیاز به تشریفات خاصی ندارد و دین به طور مستقیم به ذمه ی ضامن منتقل می شود.
- عقد ضمان یک عقد معوض است یعنی با انتقال دین بر ذمه ی ضامن، دین و تعهد از ذمه ی مضمون عنه یعنی همان بدهکار اصلی ساقط می شود و دیگر این ضامن است که در برابر مضمون له، بدهکار به حساب می آید.
- ضمان از عقود تبعی است، به این معنا که به تبع مدیون بودن بدهکار در مقابل طلبکار یا مضمون له ایجاد می شود و در واقع تا فردی مدیون نباشد نمی توان از او ضمانت کرد.
- ضمان عقدی است که بر مبنای مسامحه ایجاد می شود نه معامله کردن. به عبارت دیگر شخص ضامن به قصد کسب سود اقدام به انعقاد عقد ضمان نمی کند بلکه در حقیقت هدف او گره گشایی از مشکل مضمون عنه یا شخص بدهکار است.
- ضمان عقدی است لازم.
ضمان ضم ذمه به ذمه چیست؟
ضمان ضم ذمه به ذمه و ضمان نقل ذمه به ذمه تفاوت هایی باهم دارند که برای درک کامل آنها بهتر است مقاله ضمان ضم ذمه به ذمه را مطالعه کنید و در صورتی که سوالی برای شما پیش آمده، آن را از طریق چت آنلاین یا کامنت ها با ما درمیان بگذارید.
ضمان نقل ذمه به ذمه به چه معناست؟
بنا بر تعریفی که در فوق برای عقد ضمان ارائه شد و ویژگی های آن در می یابیم که در نظام حقوقی ما عقد ضمان با انتقال ذمه انجام می شود، یعنی به بیان دیگر فرد ضامن با انعقاد عقد ضمان دین را بر ذمه ی خود انتقال داده و به این ترتیب مضمون عنه یا مدیون اصلی بری می شود. البته نباید این تصور را داشت که انتقال دین مقتضای ذات عقد ضمانت است بلکه می توان با انعقاد قرارداد خصوصی شخص ضامن را ملتزم به تأدیه ی دین مدیون کرد منوط به این که خود مدیون تعهد را انجام ندهد و یا دین را نپردازد. و یا این امکان نیز وجود دارد که هم شخص ضامن و هم شخص مدیون را در مقابل طلبکار به صورت تضامنی مسئول دانست.
اما بنا بر گفته ی وکیل اصفهان عقد ضمان نقل ذمه به ذمه آثاری دارد که در ادامه توضیح داده می شود:
برائت مدیون
مهم ترین اثر عقد ضمان نقل ذمه به ذمه این است که مدیون بری شده و دیگر تعهدی به پرداخت دین یا انجام تعهد در برابر طلبکار یا مضمون له را ندارد. در نتیجه دیگر احتیاجی نیست که ذمه ی مدیون را بری کرد. در ماده ی ۷۰۷ قانون مدنی نیز آمده است:« اگر مضمون له ذمه ی مصمون عنه را بری کند ضامن بری نمی شودمگر این که مقصود ابرا از اصل دین باشد.»
از این ماده استنباط می شود که تعهد ضامن جدا از رابطه ی قبلی مدیون و مضمون له است. به عبارت دیگر این ماده نشان گر این است که از نظریه انتقال ذمه پیروی کرده است.
اتحاد دین ضامن و مدیون اصلی
به گفته وکیل کارکشته در اصفهان دینی که بر ذمه ی ضامن منتقل می شود همان دینی است که سابق بر عقد ضمان مدیون در برابر طلبکار داشته است، در نتیجه ضامن را باید جانشین مدیون دانست. از این حیث نتایج مختلفی به دست می آید که عبارت هستند از:
- به جز در مواردی که قرارداد مخالفی وجود دارد، ضامن به کلیه ی شرایط و توابع دین مدیون پای بند است، مثلا اگر در تعهدی که مضمون عنه داشته است شرط تعلیق و یا وجه التزامی وجود داشته باشد ضامن هم این امکان را دارد که از آن ها استفاده کند و طلبکار موظف است به آن احترام بگذارد.
- ضامن این امکان را دارد که به همه ی ایراد هایی که مرتبط با دین است و دارای جنبه ی شخصی نیست استناد کند حتی اگر منشأ آن قبل از عقد ضمان باشد. به عنوان نمونه در صورتی که قسمتی از مدت مرور زمان قبل از عقد ضمان سپری شده باشد، ضامن این حق را دارد از آن مدت به جهت کامل شدن دوره ی مرور زمان استفاده کند. و یا ضامن می تواند به نامشروع بودن دین ایراد کرده و یا مدعی شود عقدی که باعث به وجود آمدن دین شده است به دلیل محجور بودن مضمون عنه باطل است و … . اما وکیل پایه یک دادگستری در اصفهان این نکته را خاطر نشان کرد که بعد از ضمان به دلیل این که ذمه ی مدیون بری می شود چنانچه طلبکار به دلیلی به مضمون عنه بدهکار شود این امر باعث تهاتر نخواهد شد. در ماده ی ۲۹۷ قانون مدنی نیز آمده است:« اگر بعد از ضمان مضون له به مضمون له مدیون شود موجب فراغ ذمه ی ضامن نخواهد شد.»
آیا تضمینات دین پس از انتقال باقی می ماند؟
وکیل امور حقوقی در اصفهان می گوید ممکن است دینی که منتقل می شود تضمیناتی داشته باشد مثل آن که مدیون یک مالی را به رهن طلبکار داده باشد و یا کس دیگری پرداخت دهی او را ضمانت کرده باشد. در چنین حالتی اگر افراد بقا یا زوال این تضمینات را شرط کنند تردیدی باقی نمی ماند اما در صورتی که عقد ضمان را به طور مطلق منعقد کنند اکثر حقوقدانان عقیده دارند که دین به همان گونه که هست و با کلیه تضمینات و توابع خود به ضامن منتقل می شود و انعقاد عقد ضمان باعث از بین رفتن آن نمی شود. به این خاطر که با وجود آن که با منعقد کردن عقد ضمان دیگر مدیون بری می شود و در حقیقت با ضامن دادن به نوعی وفای به عهد کرده است، اما برای طلبکار دین همچنان باقی است و ضامن دادن تنها باعث شده است که محل دین تغییر کند و نباید موجب شود که تضمینات پیشین از بین برود.
آیا می توان تنها قسمتی از دین را ضمانت کرد؟
بنا بر اظهارات وکیل خوب در اصفهان ضرورتی ندارد که ضامن تمام دین را ضمانت کند و بر عهده بگیرد، بلکه این امکان را دارد که صرفا بخشی از دین را ضمانت کند. مثلا مدیون دینی به میزان یک میلیون تومان به طلبکار دارد، ضامن می تواند فقط ۵۰۰ هزار تومان از این دین را ضمانت کند.
همچنین از ماده ۷۱۳ قانون مدنی که بیان می کند:« اگر ضامن به مضمون له کمتر از دین داده باشد زیاده بر آنچه داده نمی‌تواند از مدیون مطالبه کند اگر چه دین را صلح به کمتر کرده باشد.» استنباط می شود که ضامن می تواند تمام دین را به مقدار کمتری ضمانت کند به این خاطر که مقصود از ضمان این است که از بار مدیون کم شود و به او ارفاق شود پس بهتر است که بدین طریق از دین کاسته شود تا او مبلغ کمتری به ضامن بپردازد.
اما در حالتی که ضامن به میزان بیشتر از دین از مدیون ضمانت می کند وکیل حقوقی می گوید ضامن با اراده ی خواست خود مبادرت به انعقاد عقد ضمانت می کند و ایرادی ندارد که در رابطه ی بین خود با مضمون له مبلغ بیشتری را ضمانت کند و نافذ است اما باید خاطر نشان کرد که مضمون له هرگز بی اذن خود ملزم به پرداخت چیزی اضافه از دین نمی شود، یعنی او می تواند این مبلغ اضافه را نپذیرد و تنها مبلغ دین اصلی را به ضامن بپردازد و یا این که اضافه مبلغ را پذیرفته و به همان میزان به ضامن پرداخت کند.
مطالب مرتبط
باسلام.بنده پشت حواله ای راامضاواثرانگشت زدم واین حواله را ب شخص دیگیر انتقال دادم این شخص هم بااقرارخودش پذیرفت که حواله راازبنده گرفت شخص دوم هم حواله را به دیگری انتقال داد.دراینجا حواله چون یک سند تجاری محسوب میشود ایانقل ذمه ب ذمه صورت نگرفته؟مگردرنقل ذمه ب ذمه درحواله غیرتجاری این نیست که هریک ازامضاکنندگان ضامن نفرقبلی میشوند.یعنی بنده نفراول امضا کننده ت حواله ضامن صادرکننده چک ونفردوم امضاکننده ضامن بنده ؟
سلام دوست عزیز در این توع ضمان، فرد ضامن با انعقاد عقد ضمان دین را بر ذمه ی خود انتقال داده و به این ترتیب مضمون عنه یا مدیون اصلی بری می شود.
بنده ادمین سایت وکیل اصفهان هستم و اطلاعات حقوقی ندارم پس بهتر است برای دریافت پاسخ دقیق و کامل از طریق روش های ذکر شده با وکیل اصفهان تماس بگیرین و سوالتون رو از ایشون بپرسین.
کاش فقط درباره ضمان نقل ذمه به ذمه توضیح نمیدادید و ضمان ضم ذمه به ذمه رو هم یه توضیحی میدادید.
دوست عزیز این مقاله درباره ضمان نقل ذمه به ذمه است و اگر تمایل به کسب اطلاعات در خصوص ضمان ضم ذمه به ذمه دارین میتونین مقاله مربوط به همین موضوع رو بررسی کنید.
ما که اخرش نفهمیدم ضمان نقل ذمه به ذمه و ضمان ضم ذمه به ذمه چیه و اینا چه ربطی بهم دارند
دوست عزیز در مقاله هر دو مورد به طور کامل ذکر شده و میتونید استفاده کنید.
باسلام بنده ملکی را برای تضمین ثمن از بابت فردی دیگر ملک ام را بیع کرده و نقل ذمه به ذمه ملزم شده ام وحال ارزش ملک بیش از ثمن دریافتی هست و تمکن مالی درجهت پرداخت ثمن دارم حال ملک افزایش قیمت داشته و فردی که به آن بدهی دارم ملک را می خواهد وحال آنکه می توانم ثمن اش راپرداخت کنم آیا ملک باید به طرف که ثمن پرداخت کرده انتقال داده شود یا ثمن ؟
سلام دوست عزیز. بهتره با این شماره تماس بگیرید: ۰۹۳۹۲۳۵۹۹۷۷
با سلام
توضیحات بسیار واضح و عالی
با سلام خدمت کارشناس محترم
بنده یک ماشین به یک نفر فروخته ام که آن شخص نه ماشین را میدهد و نه پول را میدهد. الان میگوید یک ماه به من فرصت دهید تا پول شما را بدهم یا یک ضمانت ذمه بدهم . آیا این ضمانت نامه را میتوانیم به جای چک بگیرم ؟